- Λίγα Λουλούδια
- Μια Φορά Μονάχα Ζούμε
- Τα Δικά Σου Τα Μάτια
- Ας Σταματήσουμε Ως Εδώ
- Κάποιο Μυστικό
- Σ’ Αγαπώ
- Πέρσυ Τέτοιον Καιρό
- Θα Σε Πάρω Θα Με Πάρεις
- Σαν Κι Απόψε
- Συγγνώμη Σου Ζητώ
- Τα Ρεφραίν Που Επιμένουν
Το Τραγούδι Της Μαρίνας
Λες Και Ήταν Χθες
Πάμε Σαν Άλλοτε
Καλό Σου Ταξίδι
Σπιτάκι Μου Παλιό
Θα Ξανάρθεις
Θάρθω Μια Νύχτα Με Φεγγάρι
Γιατί Γιατί - Τι Σου Λένε
- Έτσι Είν’ Η Ζωή
ΔΙΣΚΟΓΡΑΦΙΚΗ
ΕΚΤΕΛΕΣΤΕΣ
ΣΗΜΕΙΩΣΕΙΣ ΓΙΑ ΤΟΝ ΔΙΣΚΟ
Μπορούμε να πούμε ότι ονομαζόταν Γιάννης Κωνσταντινίδης, ότι γεννήθηκε στην Σμύρνη 1903 οτι σπούδασε μουσική στο Βερολίνο κι ακόμη ότι μαθήτεψε στον Κουρτ Βάϊλ. Συνέθεσε έργα για πιάνο, για μικρά σύνολα και για συμφωνική ορχήστρα. Παράλληλα, με το όνομα του ανεστραμμένο – Κώστας Γιαννίδης – έγραψε μουσική και τραγούδια τις αθηναϊκές επιθεωρήσεις, εργάστηκε σαν πιανίστας στον βωβό κινηματογράφο και ηχογράφησε δίσκους με τις μεγαλύτερες βεντέτες του μεσοπολέμου. Ποιος ήταν στ’ αλήθεια; Mε τα ονόματα του όλα, είδε μέσα στο ίδιο όνειρο, την δημοτική μούσα, το ελαφρό θέατρο, το γερμανικό ωδείο. Δεν συμμερίστηκε την προτίμηση των συγχρόνων του, την ανάπτυξη του μοτίβου, το μουσικό μυθιστόρημα. Αφουγκράστηκε το τοπίο σαν ένα πυκνό ποίημα. Σαν μια μόνο λέξη. Θέλω να πω, η τέχνη του ήταν η τέχνη του επιγράμματος. Κοιμήθηκε στις 17 Ιανουαρίου 1984.
Tα ρεφραίν του είναι κατορθώματα της μνήμης. Όχι δεν είπα της νοσταλγίας. Νοσταλγία ειναι η καταδίκη τού να θαλασσοδέρνεσαι μακριά. Μιλώ για την μνήμη, το φως δίχως κύμα, την συνέχεια μιας υψηλής καταγωγής στο εδώ και τώρα. Την ροή της τελικής κόπιας του χρόνου μπρος στα μάτια μας. Τέτοια τραγούδια δεν μπορούν να γίνουν ρετρό. Ανήκουν στο ρεπερτόριο μιας ορχήστρας του παραδείσου που μπροστά στην πίστα της όλοι θα συναντηθούμε μια μέρα και οι γέροι και τα μωρά.
Στην τωρινή ηχογράφηση προσπαθήσαμε, πρώτον, να υπογραμμίσουμε την συγγένεια αυτών των τραγουδιών με τον Βαϊλ, τον Νίνο Ρότα και τον Μάνο Χατζιδάκι. Δεύτερον, να τα αποτρέψουμε απ’ την παρακμή των ελαφρών του ’50. Τρίτον, να στηρίξουμε επάνω τους το νέο κύμα. Ναι, είναι ο δικός μας ο κ. Γιαννίδης. Είκοσι επτά άνθρωποι επί δύο μήνες στο στούντιο, μ’ αυτό το κλειδί δουλέψαμε. Ευχαριστούμε την κ. Γώγου και την κ. Κωνσταντινίδη που μας εμπιστεύθηκαν το αρχείο του. Καλή ακρόαση:
Δ.Σ.
- Λίγα Λουλούδια
- Μια Φορά Μονάχα Ζούμε
- Τα Δικά Σου Τα Μάτια
- Ας Σταματήσουμε Ως Εδώ
- Κάποιο Μυστικό
- Σ’ Αγαπώ
- Πέρσυ Τέτοιον Καιρό
- Θα Σε Πάρω Θα Με Πάρεις
- Σαν Κι Απόψε
- Συγγνώμη Σου Ζητώ
- Τα Ρεφραίν Που Επιμένουν
Το Τραγούδι Της Μαρίνας
Λες Και Ήταν Χθες
Πάμε Σαν Άλλοτε
Καλό Σου Ταξίδι
Σπιτάκι Μου Παλιό
Θα Ξανάρθεις
Θάρθω Μια Νύχτα Με Φεγγάρι
Γιατί Γιατί - Τι Σου Λένε
- Έτσι Είν’ Η Ζωή